Pochodzenie i tożsamość narodowa

Konstanty Kazimierz Régamey jednak Polakiem nie był, co sam Mucha stwierdza w swoim haśle w sposób skrótowy: „Ojciec K. Regameya (Szwajcaria)". Skąd więc ta opinia o polskości pianisty sformułowana przez nieżyjącego już ukraińskiego leksykografa? Régameyowie są starym rodem z kantonu Vaud w Szwajcarii, wywodzącym się z patrycjatu miasta Lozanny. Louis Régamey, jeden z protoplastów, w poszukiwaniu zatrudnienia znalazł się w połowie XIX wieku w polskim Wilnie, ówcześnie należącym do zaboru rosyjskiego. W następnych pokoleniach spolonizowani członkowie dużej rodziny Régameyów zamieszkiwali głównie w Kijowie i na Podolu. Ojciec i brat Konstantego Kazimierza byli zasłużonymi nauczycielami I Gimnazjum Kijowskiego. Sam Konstanty Kazimierz urodził się w Żmierynce (Zwierzynce) - małym podolskim mieście i znaczącym węźle kolejowym (skąd pochodzi również Jan Brzechwa), gdzie przecinały się trasy z północy nad Morze Czarne i z zachodu na wschód, słynącym z imponującego pałacowego budynku dworcowego budzącego podziw do dzisiaj, postawionego z okazji przejazdu i wizyty cara. Pobliskie majątki, m.in. Fedorówka, należały do dóbr ziemskich Régameyów. Po przedwczesnej śmierci ojca Konstantego Kazimierza, Rudolfa Felixa Gabriela Ludwigowicza (1852-1891), jego dzieci (trzech synów i córka) zostali rozdani na wychowanie bliższej i dalszej rodzinie oraz przyjaciołom. Konstanty Kazimierz został wysłany do Odessy do polskiego domu Bucholca - zawiadowcy odeskiego węzła kolejowego. Wychowywała go w tradycji polskiej Maria Bucholcowa zwana Babcią Bucholcową. W Odessie uczęszczał do gimnazjum i w 1897 roku zdał egzamin maturalny. W ten sposób Konstanty Kazimierz nauczył się języka polskiego i wrósł tak silnie w tradycję polską. Później ten związek z kulturą polską nobilitował pianistę w salonach i na estradach Kijowa, jednak w końcu doprowadził jego życie do tragicznego finału.

Jerzy Stankiewicz Zapomniana postać ...