Działalność artystyczna

"Szkoła Muzyczna Slavitch-Régamey" powstała w 1900 roku przy ulicy Puszkinskiej nr 32, w samym centrum Kijowa, i działała do wybuchu wojny domowej w 1919 roku. W tym samym budynku, wzniesionym w stylu funkcjonalnego klasycyzmu rosyjskiego, na I piętrze Régameyowie także zamieszkiwali. Tam w 1907 roku urodził się, wychowywał w atmosferze muzycznej i poznawał początki nauki muzyki ich jedyny syn Konstanty. W tym też czasie doszło do rozpadu małżeństwa, a Konstanty Kazimierz poszukał schronienia w Taganrogu nad Morzem Azowskim. Leczył się tam, dochodził do formy i pracował w miejscowym konserwatorium. W 1922 roku powrócił do Kijowa i zaczął prowadzić szkołę muzyczną, wkrótce włączoną do cieszącego się dobrą sławą Instytutu Muzyczno-Dramatycznego im. Mykoły Łysenki. Tam w latach 1928-1934 był profesorem fortepianu znanym jako Kostia Regame, cieszącym się uznaniem i sympatią kolegów. Niestety gniazdo postępowych artystów i intelektualistów poddane zostało inwigilacji policyjnej i politycznej. Instytut Łysenki zamknięto, poprzedzając ten fakt aresztowaniami, dlatego też ostatnie lata pracy od 1934 do 1937 roku Régamey spędził już w Konserwatorium Kijowskim jako profesor katedry fortepianu. W ostatniej dekadzie życia Régamey dużo koncertował, a zwłaszcza towarzyszył znanym w tych czasach śpiewakom, wśród których byli: baryton M. Filimonow, tenor D. Rewucki czy baryton M. Boczarow. Był w latach 1927-1932 stałym pianistą w cyklach koncertów prezentujących muzykę wokalną przez wieki przed mikrofonem Radia Kijowskiego. Cykle te opracowywał i prowadził Łewko Rewucki. Niestety nagrania występów Régameya w kijowskiej rozgłośni nie zachowały się.

Jerzy Stankiewicz Zapomniana postać ...