"Było ich dwóch"

Dlaczego po Konstantym Kazimierzu Régameyu, pianiście, kompozytorze, pedagogu i edytorze wydawnictw pedagogicznych, działającym w przed- i po- rewolucyjnym Kijowie zaginął wszelki słuch? Choć był ojcem powszechnie znanego i cenionego kompozytora i pianisty, a także profesora filologii orientalnej Konstantego Regameya, związanego z Warszawą, a po wojnie z Lozanną, twórcy Pieśni perskich, Kwintetu, koncertu podwójnego Lila oraz kantaty Wizje według proroka Daniela, to ani w Polsce, ani w Szwajcarii praktycznie nic o nim nie było wiadomo. Syn Konstantego Kazimierza - także Konstanty przez matkę Lidię Slawicz przywieziony został do Warszawy w 1920 roku. Ponieważ pochodziła z mieszanej rodziny i uważała się za prawosławną Rosjankę, zadecydowała, żeby chrzest syna odbył się także w cerkwi. Nie była przychylna ani polskiej kulturze, ani obecności języka polskiego w ich domu w Kijowie, mimo że mąż Konstanty Kazimierz chciał mówić z synem po polsku. Jednakże w obliczu zagrożenia wojną domową i głodem na Ukrainie postanowiła uchodzić do Polski. Miał na to wpływ także nowy związek z polskim oficerem, Jerzym Czechowiczem, który starał się jej dopomóc. W ten sposób syn Konstanty znalazł się w Warszawie, a jego ojciec Konstanty Kazimierz pozostał w Kijowie. Kordon pomiędzy burżuazyjną republiką polską, jak wówczas określano sąsiedzki kraj, a Ukraińską Republiką Radziecką stał się trudny do pokonania. O ile Konstanty Régamey przeniknął do krwiobiegu kultury polskiej jako kompozytor i krytyk muzyczny, w Szwajcarii romańskiej stał się pierwszoplanową postacią jako twórca o nastawieniu progresywnym i organizator życia muzycznego, a do nauki światowej wszedł jako wybitny filolog orientalista, o tyle jego ojciec Konstanty Kazimierz przestał w świadomości zbiorowej istnieć.

Jerzy Stankiewicz Zapomniana postać Konstantego Kazimierza Regameya i jego nowo odnaleziony Koncert fortepianowy fis-moll op.21 w: 100 lat Muzykologii polskiej.